دفورمیتی بوتونیر یک بیماری پوستی است که باعث بدشکلی و تغییر شکل بوتونیر می‌شود. این بیماری در اثر عوامل مختلفی مانند استفاده از کفش‌های ناصحیح، فشار طولانی‌مدت در این ناحیه، ژنتیک و عوامل محیطی ایجاد می‌شود. این بیماری به دلیل بدشکلی و تغییر شکل بوتونیر می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی مانند درد، تورم، قرمزی و حتی عفونت شود. درمان این بیماری بسته به شدت آن می‌تواند شامل استفاده از کفش‌های مناسب، فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی و در موارد شدیدتر جراحی باشد. در این مقاله، به بررسی علائم، عوامل خطر، تشخیص و درمان دفورمیتی بوتونیر می‌پردازیم. پس با ما همراه باشید.
علت دفورمیتی بوتونیر چیست؟
دفورمیتی بوتونیر ممکن است به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از علل شناخته شده بروز این بیماری عبارت‌اند از:
- آسیب مستقیم به مفصل بوتونیر، مانند ضربه و یا شکستگی انگشت
- التهاب مفصل بوتونیر، مانند آرتریت روماتوئید و یا التهاب مفصل عفونی
- استفاده بیش از حد از مفصل بوتونیر، مانند استفاده از برخی ابزارهای الکترونیکی و یا ورزش‌هایی که نیاز به تکرار حرکات دستی دارند.
- بیماری‌های نورولوژیک، مانند اسکلروز چندگانه و یا سکته مغزی
- عوامل ژنتیکی، مانند بیماری دیستروفی ماهیچه‌ها
- عوامل مربوط به سن، مانند آرتروز مفصل بوتونیر که با پیری بیشتر شدیدتر می‌شود.
در بعضی از موارد، دلیل دقیق بدشکلی بوتونیر ممکن است مشخص نباشد. برای تشخیص دقیق علت آن، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید.
علائم و نشانه های بدشکلی بوتونیر کدامند؟
شایع‌ترین علامت تغییر شکل بوتونیر، درد بالای مفصل انگشت میانی پس از تجربه آسیب است. درد می‌تواند تا سه هفته پس از حادثه ظاهر شود. سایر علائم تغییر شکل بوتونیر عبارت‌اند از:
- ناتوانی در صاف کردن انگشت در مفصل میانی
- ناتوانی در خم کردن انگشت به پایین
- تورم روی مفصل انگشت
- بیمارانی که از آرتریت رماتوئید رنج می‌برند، التهاب دائمی در مفصل میانی انگشت دارند.
مطالعه بیشتر: تغییر شکل استخوان و مفصل
تشخیص دفورمیتی بوتونیر چگونه صورت می گیرد؟
تشخیص دفورمیتی بوتونیر بر مبنای ارزیابی علائم بالینی، تصویربرداری و تاریخچه بیماری انجام می‌شود. پزشک معمولاً با انجام آزمایش‌های زیر تشخیص این بیماری را تأیید می‌کند:
- بررسی علائم بالینی: پزشک معمولاً با بررسی علائم بالینی بیمار از جمله درد، تورم، قدرت کاهش یافته، محدودیت حرکت و افزایش حساسیت در محل مفصل بوتونیر، تشخیص بیماری را قطعی کرده و شدت آن را تعیین می‌کند.
- تصویربرداری: پزشک ممکن است از رادیوگرافی انگشت متضرر برای تصویربرداری مفصل بوتونیر استفاده کند. این تصویربرداری می‌تواند به پزشک کمک کند تا اندازه و شدت بدشکلی را بررسی کند.
- تاریخچه بیماری: پزشک سؤالاتی درباره تاریخچه بیماری از بیمار می‌پرسد، از جمله زمان شروع علائم، علائم همراه، علایم بدشکلی پیشین، تاریخچه درمان و سوابق پزشکی
- آزمایش السون: آزمایش السون (Elson test) یکی از آزمایش‌هایی است که برای تشخیص بیماری استفاده می‌شود. هدف از این آزمایش، ارزیابی قدرت عضلات انگشتان و مفصل بوتونیر است. برای انجام این آزمایش، بیمار باید انگشتان خود را بصورت فشرده و در حالتی که انگشتان به داخل خم شده‌اند، روی میز یا سطحی صاف قرار دهد. سپس بیمار سعی می‌کند انگشتان خود را به حالت اصلی باز کند. اگر بیمار قادر به بازکردن انگشتان خود باشد، ممکن است بدشکلی بوتونیر کمتری داشته باشد. اگر بیمار نتواند انگشتان خود را باز کند یا با دشواری بیشتری آن را باز کند، در این صورت ممکن است بیماری شدیدتر باشد.
با توجه به نتایج بررسی‌های بالینی و تصویربرداری، پزشک می‌تواند تشخیص دقیقی را انجام دهد و درمان مناسب را تعیین کند. به هر حال، برای تشخیص دقیق‌تر و درمان صحیح، بهتر است برای مشاوره و بررسی با پزشک ارتوپد مراجعه کنید.
مطالعه بیشتر: دفورمیتی مچ پا چیست؟
روش های درمان تغییر شکل بوتونیر کدامند؟
تغییر شکل بوتونیر یک حالت پزشکی است که در آن، مفصل انگشت میانی دست تحت تأثیر آسیب قرار می‌گیرد و ممکن است باعث درد، تورم و ناتوانی در حرکت انگشت شود. درمان تغییر شکل بوتونیر شامل درمان‌های غیر جراحی و جراحی است که در زیر به این درمان‌ها اشاره می‌کنیم.
درمان غیر جراحی دفورمیتی بوتونیر
ناهنجاری بوتونیر، به عنوان یکی از مهمترین شکل‌های دفورمیتی استخوانی پای، می‌تواند منجر به درد، ناراحتی، محدودیت حرکت و از دست‌دادن توانایی حرکت شود. در این حالت، معمولاً بهتر است ابتدا به روش‌های غیر جراحی مراجعه کنید. این درمان شامل موارد زیر است:
اسپلینت: معمول‌ترین درمان ناهنجاری بوتونییر شامل استفاده از اسپلینت برای ثابت‌کردن انگشت شما با محوریت مفصل میانی است. اسپلینت فشاری را برای تسکین و ثابت‌کردن انگشت ایجاد می‌کند. اگر ناهنجاری به دلیل آسیب به وجود آمده باشد، استفاده از اسپلینت همچنین می‌تواند به تسکین پرهیز از فشار روی آن و بهبودی کمک کند. احتمالاً باید به مدت سه تا شش هفته به طور مداوم اسپلینت را بپوشید. پس از آن، شاید لازم باشد آن را برای چند هفته در شب بپوشید.
استفاده از کفش‌های ارتوپدی: استفاده از کفش‌هایی که طراحی شده‌اند تا فشار بر ناحیه ناهنجاری را کاهش دهند و موقعیت پا را بهینه کنند، می‌تواند به تسکین درد و ناراحتی کمک کند.
تمرینات طبیعی و کمکی: تمرینات طبیعی و کمکی، مانند پیاده‌روی، سوئیمینگ و تمرینات انعطاف‌پذیری، می‌تواند به بهبود عملکرد پای شما کمک کند و درد را کاهش دهد.
ماساژ و فیزیوتراپی: ماساژ و فیزیوتراپی می‌تواند در درمان مفید باشد. ماساژ می‌تواند به کاهش درد در ناحیه ناهنجاری کمک کند و فشار واقع بر آن را کاهش دهد. در مورد فیزیوتراپی، تمرینات عضلانی و انجام تمرینات انعطاف‌پذیری می‌تواند به بهبود عملکرد پای شما کمک کند و احتمالاً از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که برای درمان این ناهنجاری، تمرینات و ماساژ باید توسط یک فیزیوتراپیست متخصص و با توجه به شرایط شما تعیین شود. همچنین، برای انجام تمرینات، باید به طور مرتب و پیوسته و با توجه به راهنمایی پزشک و فیزیوتراپیست، اقدام کنید.
مطالعه بیشتر: کیفوز یا گوژپشتی چیست؟
استفاده از وسایل شافتی: استفاده از وسایل شافتی، مانند انواع آرتوزهای ارتوپدی، ساپورت‌های کاهنده، باندهای پاشنه و وسایل همانند اینها، می‌تواند به بهبود عملکرد پای شما کمک کند.
تمرینات: ناهنجاری بوتونییر می‌تواند بر محدودیت حرکت و انعطاف‌پذیری انگشت شما تأثیر بگذارد. پزشک شما ممکن است توصیه کند تا چند تمرین برای تقویت انگشت مبتلا به این ناهنجاری را انجام دهید، مانند:
- بلند کردن و پایین آوردن انگشت شما در مفصل
- خم شدن و راست کردن نوک انگشت شما
داروها: اگر بدشکلی بوتونیر به علت التهاب مفصل روماتوئیدی یا آرتروز باشد، استفاده از اسپلینت و انجام تمرینات تقویتی ممکن است کافی نباشد. پزشک ممکن است به جای آن دارویی از جمله تزریق‌های کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و تورم را تجویز کند، همچنین ممکن است در دوره مصرف دارو، به شما توصیه شود که اسپلینت بپوشید.
درمان جراحی بدشکلی بوتونیر
درمان جراحی بدشکلی بوتونیر بستگی به شدت بدشکلی و وضعیت عمومی بیمار دارد. در صورتی که دردها و مشکلات حرکتی بدشکلی بوتونیر به حدی شدید باشد که به کنترل نرسیده باشد، جراحی ممکن است بهترین روش درمان باشد. برخی روش‌های مختلف برای جراحی ناهنجاری بوتونییر وجود دارد، از جمله:
- برش و آزادکردن اوتارها: برش و آزادکردن اوتارها به معنای بریدن یا جداکردن اجزایی از یک اوتار است که این کار به دلایل مختلفی مانند تعویض اوتار، تعمیر اوتار شکسته یا سایر تعمیرات می‌تواند صورت بگیرد.
- برش و دوخت اوتارهای آسیب دیده: با انجام عمل برش و دوخت، به منظور تعمیر و بازسازی اوتارهای آسیب‌دیده، عضلات پا به طور کامل از بار تنش واهمه بوتونیر آزاد می‌شوند و این بیماری درمان می‌شود. البته برای اینکه این روش موثر باشد، باید به دقت و با رعایت استانداردهای لازم انجام شود.
- استفاده از قسمتی از اوتار از منطقه دیگری: برای انجام این عمل، ابتدا باید قسمتی از اوتار سالم در منطقه دیگری از بدن انتخاب شود. در ادامه، با استفاده از ابزارهای جراحی، قسمتی از اوتار سالم جدا شده و به سمت پا منتقل می‌شود. سپس، با استفاده از ابزارهای جراحی دیگر، قسمتی از اوتار آسیب دیده در پا جدا شده و با قسمتی از اوتار سالم جایگزین می‌شود.
- استفاده از سیم یا پیچ‌های کوچک برای راست کردن مفاصل: در این روش، با استفاده از سیم یا پیچ‌های کوچک، مفصل که در بوتونیر بیشتر دچار بدشکلی شده است، راست می‌شود. این سیم‌ها یا پیچ‌ها، به صورت مستقیم در مفصل پا قرار می‌گیرند و با کمک دستگاه‌های خاص، تنش مورد نیاز را در مفصل تنظیم می‌کنند. سپس با کمک تمرینات فیزیوتراپی، عضلات پا که باعث بوتونیر شده‌اند، نیز تقویت می‌شوند. از طریق این نوع جراحی، به طور کلی حدود ۱۲ هفته به بازیابی نیاز دارید و ممکن است دست مبتلا به محدودیت استفاده داشته باشد. پس از جراحی بدشکلی بوتونیر، فیزیوتراپی و تمرینات کششی و تقویتی مفصل می‌توانند به کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و تقویت عضلات برای تغییر شکل بوتونیر کمک کنند. برای اطمینان از موفقیت جراحی، بسیار مهم است که به دقت تمامی توصیه‌های پزشک را دنبال کنید.
عوارض بدشکلی بوتونیر کدامند؟
عوارضی از تغییر شکل بوتونیر وجود دارد که شامل موارد زیر است:
- تورم و سفتی طولانی‌مدت
- آرتریت پس از آسیب
- اختلال در حرکت مفاصل
- احتمال آسیب مجدد به مفصل
- درد خفیف تا درد شدید
- محدودیت حرکت انگشت
- کمر درد
- اختلالات خواب
مطالعه بیشتر: همه چیز درباره هالوکس والگوس
جمع‌بندی
در این مطلب توضیح دادیم که دفورمیتی بوتونیر یک بیماری مفصلی است که معمولاً به دلیل آسیب، التهاب یا بیماری‌های دیگر ایجاد می‌شود. بیماری معمولاً با درد، تورم، کاهش قدرت، محدودیت حرکت و بدشکلی مفصل بوتونیر همراه است. همچنین گفتیم که برای تشخیص این بیماری، پزشک معمولاً با بررسی علائم بالینی، تصویربرداری و تاریخچه بیماری بیمار، تشخیص دقیقی را تعیین می‌کند. در صورتی که این عارضه با بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید یا التهاب مفصل عفونی مرتبط باشد، درمان با داروهای ضد التهابی و یا آنتی بیوتیک‌ها انجام می‌شود.
برای کاهش درد و التهاب، پزشک ممکن است همچنین از فیزیوتراپی، تزریق کورتیکواستروئید یا تزریق مواد ضد التهابی مستقیماً به مفصل استفاده کند. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی برای تعمیر اوتارهای انگشت یا راست کردن مفصل میانی باشد؛ به هر حال درمان آن باید با همکاری پزشک متخصص و فیزیوتراپیست انجام شود، زیرا درمان مناسب و به موقع می‌تواند بهبود وضعیت بیمار را فراهم کند و از بدتر شدن بیماری جلوگیری کند.
