شین اسپلینت چیست و چگونه درمان می شود؟

شین اسپلینت یا درد جلوی ساق پا یکی از رایج‌ترین دردهایی است که معمولا به افراد ورزشکار یا کسانی که پیاده‌روی می‌کنند، را درگیر می‌کند این درد، مبتدی و حرفه‌ای نمی‌شناسد و ممکن است هر فردی آن را تجربه کند. درد بیشتر به معنای این است که عضلات خود را به خوبی تمرین داده‌اید و ماهیچه‌هایتان اکنون قوی‌تر شده‌اند.

افراد معمولا هنگام احساس چنین دردی کارهای متفاوتی انجام می‌دهند. برخی شدت حرکات را کاهش می‌دهند. شاید حتی تغییر حرکات ورزشی بتواند درد عضلانی را کاهش دهد. همچنین نباید فراموش کنید که آب کافی بنوشید و در رژیم غذایی خود از مواد دارای پروتیئن استفاده کنید. در این مطلب برایتان از علل و راه‌های درمان شین اسپلینت خواهیم گفت.

شین اسپلینت (درد جلوی ساق پا) چیست؟

درد جلوی ساق پا که با نا‌م‌های سندرم استرس تیبیای داخلی و شین اسپلینت نیز شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین دردهایی است که افراد پس از انجام فعالیت‌های ورزشی با آن مواجه می‌شوند. آمارها نشان می‌دهد که بیش از 20 درصد از افرادی که به صورت حرفه‌ای ورزش دو را انجام می‌دهند، این درد را بارها تجربه کرده‌اند. در واقع فشاری که هنگام حرکت کردن به عضلات، استخوان‌ها، مفاصل و تاندون‌های پا وارد می‌شود، علت اصلی این درد است.

اگر اهل پیاده‌روی باشید احتمالا شما هم این درد را تجربه کرده باشید. در صوری که این درد، ادامه‌دار باشد و شدت درد شما را از انجام فعالیت‌های روزانه بازدارد، حتما باید به آن توجه کرده و نسبت به درمان اقدام کنید. در غیر این صورت، ممکن است این مشکل به شکستگی استرس تیبیای داخلی منجر شود.

علل شین اسپلینت

شین اسپلینت از فشارهای مکرر به استخوان ساق پا و با کشیده شدن ماهیچه‌ها و بافت‌های همبند در ساق پا ایجاد می‌شود. فشار مکرر و ناشی از دویدن و پریدن می‌تواند باعث التهاب (ورم یا تحریک) و ضعیف شدن استخوان ساق پا شود. وقتی استخوان زمان لازم برای بهبودی نداشته باشد، آسیب می‌تواند بدتر و باعث درد شدید شود. هرکسی که یک برنامه ورزشی را به طور منظم انجام می‌دهد یا ورزش یا فعالیت خود را خیلی سریع تسریع کند، ممکن است مستعد ابتلا به این عارضه باشد.

درد جلوی ساق پا

اگرچه هر کسی می‌تواند به این درد مبتلا شود، اما احتمال به وجود آمدن این عارضه در برخی افراد بیشتر است. افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا هستند عبارتند از:

  • دوندگان: افرادی که به طور منظم می‌دوند، آن دسته از دوندگانی که سطوح ناهموار را برای دویدن انتخاب می‌کنند و همچنین افرادی که برنامه دویدن خود را به یک باره افزایش می‌دهند.
  • کسانی که مبتلا به کف پای صاف، قوس بلند یا قوس سفت هستند. در چنین شرایطی، به عضلات و استخوان‌های شما نیروی زیادی وارد می‌شود و این نیرو به دلیل اینکه در سراسر پا توزیع نمی‌شود، احتمال ابتلا به این عارضه بالا می‌رود.
  • افراد نظامی و افرادی که زیاد پیاده‌روی می‌کنند.
  • افرادی که هنگام ورزش از کفش های نامناسب و غیراستاندارد استفاده می‌کنند.
  • افرادی که استخوان‌های ضعیف دارند یا مبتلا به پوکی استخوان هستند.

گاهی اوقات درد ساق پا می‌تواند دلایل دیگری داشته باشد. از جمله:

  • شکستگی استرسی: گاهی اوقات به دلیل فشار مکرر روی استخوان، شکستگی‌های کوچکی در استخوان اصلی پای شما ایجاد می‌شوند.
  • فشار عضلانی: در صورتی که عضلات خاصی در جلوی پای شما بیش از حد کشیده شده باشند، به برخی از فیبرهای عضلانی آسیب می‌رسد.
  • سندرم کمپارتمان فعالیت مزمن (CECS): ماهیچه‌های ساق پای شما در یک محفظه بسته از بافت قرار دارند. در CECS، فشار در آن محفظه ایجاد می‌شود و جریان خون به داخل عضله را سخت‌تر می‌کند. این کار میزان اکسیژنی که به ماهیچه شما می‌رسد را کاهش می‌دهد و منجر به درد می‌شود.
  • مشکلات تاندون (تاندونوپاتی): اضافه وزن یا استفاده بیش از حد از تاندون می‌تواند باعث درد و تورم شود.

علائم شین اسپلینت

شین اسپلینت باعث ایجاد درد و حساسیت در قسمت داخلی ساق پا می‌شود. این درد ممکن است تیز یا مبهم، ضربان‌دار و بسیار شدید باشد.
ممکن است متوجه شوید که:

  • درد با شروع ورزش شروع می‌شود.
  • به نظر می‌رسد با ادامه ورزش درد بهتر می‌شود.
  • با استراحت درد آرام می‌شود.
  • اگر ناحیه دردناک پایتان را لمس کنید، حساس می‌شود.

اگر درد شما خیلی بد است یا به مرور زمان بدتر می‌شود، باید از طریق مراجعه به کلینیک فوق تخصصی فیزیوتراپی، با یک فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص صحبت کنید. آنها می‌توانند شما را برای بررسی موارد دیگری که ممکن است باعث درد ساق پای شما شده باشند، معاینه کنند.

درد ناشی از شکستگی‌های استرسی از یک تمرین به تمرین دیگر بدتر می‌شود و درد و حساسیت معمولا فقط در یک ناحیه کوچک، روی شکستگی متمرکز است. اگر عضله پای شما متورم شده و احساس سفت شدن و همچنین درد شدید دارد، ممکن است به سندرم کمپارتمان مبتلا باشید.

سندرم گرفتگی شریان پوپلیتئال

نحوه تشخیص شین اسپلینت

پزشکان متخصص می‌توانند با مشاهده علائم و معاینه شما این بیماری را تشخیص دهند. شین اسپلینت می‌تواند روی نحوه راه رفتن شما تاثیر بگذارد. در چنین حالتی ساق و مچ پای شما بسیار حساس و دردناک هستند. پزشک متخصص پا با حرکت دادن این قسمت‌ها به اطراف از شما می‌پرسد که آیا در امتداد استخوان خود دردی را احساس می‌کنید یا خیر. همچنین ممکن است این درد به حدی شدید باشد که نتوانید روی پاهای خود بایستید.

در صورتی که پزشک به شکستگی استرسی مشکوک باشد، ابتدا عکسبرداری با اشعه ایکس را تجویز می‌کند. اگرچه شکستگی‌های استرسی در حدود ⅔ از اشعه‌های ایکس ساده دیده نمی‌شود؛ همچنین ممکن است فیزیوتراپیست شما تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن استخوان را تجویز کند. این آزمایش‌ها به در تشخیص این که آیا شین اسپلینت به یک شکستگی استرس تبدیل شده است یا خیر، به پزشک شما کمک می‌کند.

روش ‌های درمان شین اسپلینت

برای تسکین علائم خود، باید به استخوان‌ها و عضلات خود زمان دهید تا بهبود یابند. این عارضه معمولا با ترکیبی از موارد زیر بهبود می‌یابد:

  • استراحت: ورزش، دویدن و سایر فعالیت‌های خود را متوقف کنید تا به عضلات و استخوان‌هایتان فرصتی برای بهبود دهید. ممکن است برای چند هفته یا بیشتر نیاز به استراحت داشته باشید.
  • یخ: هر 10 تا 20 دقیقه، سه تا چهار بار در روز، به مدت چند روز، یک کمپرس سرد روی ساق پایتان قرار دهید. یخ به تسکین تورم و درد ساق پا کمک می‌کند.
  • مسکن‌ها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAIDs) می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند.
  • مکمل‌ها: مکمل ویتامین D3 (1000 تا 2000 IU روزانه) ممکن است کمک کننده باشد. توصیه می‌شود مصرف مکمل‌ها را با پزشک خود در میان بگذارید.
  • افزایش آهسته سطح فعالیت: وقتی دوباره فعال شدید، به آرامی شروع کنید. فعالیت‌های خود را به تدریج افزایش دهید تا خطر بازگشت درد را کاهش دهید.
  • کفش‌های استاندارد و طبی: برای افرادی که کف پای صافی دارند، قرار دادن کفی طبی در کفش می‌تواند در تسکین درد ساق پا موثر باشد. کفش‌ها و کفی‌های طبی از قوس کف پا حمایت می‌کنند و فشار وارده بر عضلات و استخوان‌های ساق پا را کاهش می‌دهند.
  • فیزیوتراپی: درمان‌های فیزیوتراپی می‌تواند مفید باشند.

پیشگیری از شین اسپلینت

اگر فعالیت بدنی زیادی دارید، می‌توانید اقدامات زیر را برای جلوگیری از شین اسپلینت انجام دهید:

  • پوشیدن کفش‌های استاندارد و طبی: کفش‌های طبی از وارد شدن فشار زیاد به پاها و ساق پاهای شما جلوگیری می‌کنند. شما می‌توانید کفش طبی مخصوص پای خودتان را از فروشگاه‌های مخصوص تهیه کنید.
  • کفشی را انتخاب کنید که در آن احساس راحتی داشته باشید و بتوانید فعالیت‌های خود را به راحتی انجام دهید.
  • کفش‌های خود را به موقع تعویض کنید. کفش‌های طبی به مرور زمان حالت اولیه خود را از دست می‌دهند و کارآیی اولیه را ندارند. بنابراین باید به موقع کفش‌های جدید خریداری کنید.
  • اگر به دویدن و ورزش روی سطوح سخت عادت دارید، بهتر است گاهی اوقات سطوح دیگری را نیز امتحان کنید.
  • پیش از اینکه فعالیت و ورزش خود را شروع کنید، برای آماده‌سازی ساق پا و جلوگیری از آسیب به عضلات آن، تمرینات مخصوص ساق پا را انجام دهید.
  • ورزش‌هایی مانند شنا، دوچرخه‌سواری انجام دهید که تاثیر زیادی روی میزان فعالیت بدنی دارند؛ اما آسیب و فشار کمتری به ساق پاهایتان وارد می‌کنند.

کف پای صاف

جمع بندی

در این مقاله درباره شین اسپلینت صحبت کردیم و دانستیم که علاوه بر آسیب‌هایی که در حین ورزش به وجود می‌آیند، قوس زیاد کف پا و کف پای صاف نیز می‌توانند از علت‌های تشدید این بیماری باشند. در چنین شرایطی استراحت و درمان خانگی می‌تواند به بهبود شما کمک کند، در صورتی که این درمان‌ها مفید نباشد، باید به فوق تخصص زانو یا متخصص پا مراجعه کنید. ممکن است سندرم گرفتگی شریان پوپلیتئال یا شکستگی استرسی علت درد شما باشد.

در هر حالت، پزشک درمان مناسب شما را تجویز خواهد کرد. مغناطیس درمانی، لیزر درمانی و شاک ویو تراپی برخی از درمان‌های رایجی هستند که متخصصان با توجه به شرایط و نوع مشکل شما به کار می‌گیرند. تاندینوپاتی و تاندونیت از مشکلاتی هستند که ممکن است پس از ورزش طولانی برای شما به وجود آیند و در صورت ناکارآمدی درمان‌های خانگی و فیزیوتراپی، شاید پزشک شما ناچار به جراحی فاشیوتومی شود.