مرکز نوار عصب عضله

اختلالات عصبی بیماری هایی هستند که بر روی سیستم اعصاب مرکزی و محیطی تاثیر می‌گذارند. این سیستم شامل مغز، نخاع، اعصاب جمجمه، اعصاب محیطی، ریشه‌های عصبی، سیستم عصبی خودکار و ارتباطات عصب و عضلات می‌شود. صرع، بیماری آلزایمر و سایر گونه‌های زوال عقل، بیماری‌های عروقی مغز از جمله سکته مغزی، میگرن و سایر اختلالات سردرد، مولتیپل اسکلروزیس یا همان ام اس، بیماری پارکینسون، نقص عصبی، تومورهای مغزی و اختلالات آسیب‌زای سیستم عصبی که به دلیل ضربه مغزی و در نتیجه اختلالات عصبی رخ داده‌اند همگی از جمله بیماری‌های این سیستم هستند که باید برای درمان آنها به کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و نوار عصب عضله مراجعه کرده و توسط فوق تخصص مغز و اعصاب معاینه شوید.
ما در کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و نوار عصب عضله نیاوران که یکی از مراکز نوار عصب و عضله معتبر در تهران است؛ تمام خدماتی که بیماران به آن نیاز دارند مانند نوار عصب و عضله، نوار عصب دست، نوار عصب پا و نوار عصب کمر را با بهترین کیفیت و تحت نظر متخصص مغز و اعصاب ارائه می‌دهیم.

 نوار عصب و عضله

پزشک معمولاً هنگامی که بیمار علائم یک اختلال عضله‌ای یا عصبی را از خود نشان می‌دهد؛ انجام این تست را تجویز می‌کند. این علائم ممکن است شامل سوزن سوزن شدن، بی‌حسی یا ضعف غیرقابل توضیح در اندام‌ها باشد. نتیجه این تست می‌تواند به پزشک در تشخیص اختلالات عضلانی، اختلالات عصبی و اختلالات مؤثر بر روی اعصاب و ماهیچه‌ها کمک کند.
الکترومیوگرافی (EMG) یا همان نوار عصب و عضله یک آزمایش تشخیصی است که در آن پاسخ عضله به فعالیت الکتریکی و تحریک عصب عضله اندازه‌گیری می‌شود. این آزمایش برای کمک به تشخیص ناهنجاری‌های عصبی-عضلانی کاربرد دارد. در طول آزمایش یک یا چند سوزن کوچک که الکترود نامیده می‌شوند از طریق پوست وارد عضله می‌شود. فعالیت الکتریکی ایجاد شده توسط الکترودها روی یک اسیلوسکوپ نمایش داده می‌شود. اسیلوسکوپ مانیتوری است که فعالیت الکتریکی را به شکل امواج نشان می‌دهد. سپس دستگاه از تقویت‌کننده صوتی برای شنیدن این فعالیت استفاده می‌کند.
EMG فعالیت الکتریکی عضله را هنگام استراحت، انقباض جزئی و انقباض با نیرو اندازه می‌گیرد. بافت عضلانی معمولاً در هنگام استراحت سیگنال‌های الکتریکی ایجاد نمی‌کند. اما هنگامی که یک الکترود وارد عضله می‌شود؛ در اسیلوسکوپ یک دوره کوتاه از فعالیت قابل مشاهده است. اما پس از اتمام این دوره، هیچ سیگنالی نباید وجود داشته باشد.
پس از قرار دادن الکترود ممکن است از شما خواسته شود که مثلاً با بلند کردن یا خم کردن پا، عضله را منقبض کنید. پتانسیل عمل (اندازه و شکل موج) که در اسیلوسکوپ نشان داده می‌شود، اطلاعاتی را درباره توانایی عضله در پاسخ به تحریک عصبی به ما ارائه می‌دهد. هرچه عضله با قدرت بیشتری منقبض شود؛ فیبرهای عضلانی نیز بیشتر فعال می‌شوند؛ و پتانسیل‌های عمل بیشتری ایجاد می‌کنند.
آزمایش دیگری که ممکن است همراه با نوار عصب و عضله تجویز شود؛ مطالعه هدایت عصب (NCS) است. NCS میزان و سرعت هدایت یک ضربه الکتریکی در یک عصب را اندازه‌گیری می‌کند. این تست می‌تواند آسیب و تخریب عصبی را تعیین کند و اغلب همزمان با EMG انجام می‌شود. هر دو روش به تشخیص وجود بیماری، مکانی که بیماری روی آن تاثیر گذاشته است و میزان آسیبی که به اعصاب و ماهیچه‌ها وارد شده است کمک می‌کنند.
این آزمایش می‌تواند بر روی اعصاب مختلفی در بدن انجام شود. اما مهم‌ترین اعصابی که برای تشخیص اختلالات عصبی تست نوار عصب و عضله روی آنها انجام می‌شوند عبارتند از:

• نوار عصب پا
• نوار عصب دست
•  نوار عصب کمر

چه علائمی باعث می‌شود که پزشک نوار عصب و عضله را تجویز کند؟

در صورت بروز علائمی كه ممكن است نشانه‌ای از اختلال عضلانی یا عصبی باشد، پزشك متخصص مغز و اعصاب ممكن است EMG را تجویز کند. برخی از علائمی که ممکن است تجویز این تست را توجیه کنند عبارتند از:

• مورمور شدن بخشی از بدن به خصوص دست‌ها و پاها
•  بی‌حسی
•  ضعف عضلانی
• درد عضلانی یا گرفتگی عضله
•  فلج شدن
•  کشش غیر ارادی عضلات

نتیجه نوار عصب و عضله می‌تواند به پزشک در تعیین علت اصلی این علائم کمک کند. علل احتمالی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

•  اختلالات عضلانی مانند دیستروفی عضلانی
•  اختلالی که بر روی توانایی نورون‌های حرکتی در ارسال سیگنال‌های الکتریکی به عضله تأثیر می‌گذارند؛ مانند میاستنی گراویس
• رادیکولوپاتی
•  اختلالات عصبی محیطی که بر روی اعصاب خارج از نخاع تأثیر می‌گذارند مانند سندرم تونل کارپال
• اختلالات عصبی مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)

درمان سر درد

برای هر نوع دردی یک مسکن خاص وجود دارد. پزشکان کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و نوار عصب عضله نیاوران دقیقاً داروهایی را برای شما تجویز می‌كنند كه بهترین تاثیر را روی بدن‌تان دارد.
در اکثر موارد سردردهای بدون عارضه را می‌توان با مسکن‌های ساده و در دسترس مانند آسپرین (ASA)، ایبوپروفن یا پاراستامول درمان کرد. فقط لازم است در صورت ناسازگاری یا ناکارآمدی داروی تجویزی با پزشکان مرکز ما تماس بگیرید؛ و از آنها بخواهید که داروی دیگری را برای شما تجویز کنند.
اگر حملات سردرد مکرر باشد؛ مصرف روزانه یک دارو خاص باید در طی مدت چند ماه سردرد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. داروهای مورد استفاده برای پیشگیری از میگرن، بتا بلاکرها، ضد صرع‌ها یا داروهای ضد افسردگی هستند. آنها معمولاً در دوزهای پایین استفاده می‌شوند و به خوبی توسط بدن قابل تحمل هستند.
گاهی نیز از بوتولینوم برای درمان سر درد استفاده می‌شود. بوتولینوم یک نوروتوکسین طبیعی است که پزشک متخصص برای درمان سر درد مقدار کمی از آن را به عضلات گردن یا سر تزریق می‌کند. تحقیقات ثابت کرده‌اند که این روش درمانی برای بسیاری از اختلالات عصبی مفید است.
روش‌های غیرپزشکی نقش عمده‌ای را در درمان سر درد ایفا می‌کنند. مثلا تمركز بر روی تمرينات کنترل‌کننده استرس و ورزش‌های آرامش بخش می‌تواند تا حدودی درد را کاهش دهند. تمرین منظم استقامتی مانند دویدن، شنا یا دوچرخه‌سواری نیز مفید است. ضمن این که پزشکان ما با آموزش مهارت‌هایی که برای تنظیم مدت زمان خواب و ریتم خواب مفیدند به شما کمک می‌کنند که درد کمتری داشته باشید. اگر ماده غذایی خاصی (مانند پنیر یا الکل) محرک دردتان باشد؛ به تشخیص پزشک باید آن را از برنامه غذایی خود حذف کنید.
گرمادرمانی، ماساژ یا کشش به ویژه بر روی سردردهای مزمن تنشی، اثرات مثبتی بر روی این درد دارند. این درما‌ن‌ها در بروز سردردهایی که در اثر تغییرات ایجاد شده در ستون فقرات گردنی رخ می‌دهند نیز موثرند.

درمان میگرن

حملات خفیف میگرنی با مسکن‌های شناخته شده‌ای مانند آسپرین، ایبوپروفن یا پاراستامول قابل درمان هستند. البته دوز مصرف این داروها بسیار مهم است. اگر به اندازه کافی و تحت نظر متخصص مغز و اعصاب از این داروها استفاده نکنید تاثیرگذار نیستند.
برای مقابله با حالت تهوع شدید که به عنوان عارضه جانبی این داروها معرفی می‌شوند ممکن است قطره متوکلوپرامید تجویز شود. این قطره فعالیت معده را بهبود بخشیده و باعث می‌شود که دارو سریع‌تر جذب شود.
برای درمان حملات میگرنی متوسط تا شدید از تریپتان‌ها استفاده می‌شود. این گروه از داروها منحصراً به سردردهای میگرنی کمک می‌کنند. تریپتان‌ها برای بیمارانی که سابقه خاصی از بیماری‌های قلبی دارند، مناسب نیستند.
اگر بیش از حد از مسکن‌ها و تریپتان‌ها استفاده کنید ممکن است سردردتان به جای خوب شدن بدتر شود. در این موارد اولویت اول ترک کردن داروی قبلی و سپس معالجه مناسب و زیر نظر متخصص مغز و اعصاب است.
هدف از استفاده از داروها برای پیشگیری از درد، کاهش حداقل 50 درصدی تعداد حملات میگرنی است. اولین داروی انتخابی برای جلوگیری از بروز این نوع سردردها بتا بلاکرها، مسدودکننده‌های کانال کلسیم و داروهای ضدصرع هستند. این داروها باید به صورت روزانه مصرف شوند. اگر تا چند روز پس از مصرف به طور قابل توجهی حملات کاهش یافته و بدن سازگاری خوبی را با دارو داشته باشد، درمان دارویی باید حداقل شش ماه دیگر ادامه یابد. پس از آن می‌توان کم‌کم مصرف داروها را متوقف کرد.
تحقیقات اثبات کرده‌اند که رویکردهای شناختی-رفتاری روشی موفقیت‌آمیز در درمان میگرن هستند. این رویکردها علاوه بر آموزش راهبردهای مدیریت درد و استرس، شامل تمرینات آرامش‌بخش (در درجه اول آرامش پیش‌رونده عضلات جاکوبسون) و روش‌های بیو فیدبک نیز می‌شوند. با تمرین منظم به تدریج یاد می‌گیرید که آگاهانه‌تر درد و استرس خود را کنترل کنید.

جراحی

با وجود برخی از سندرم‌های سردرد ثانویه و چند اختلال سردرد اولیه و همچنین نورالژی، جراحی گاهی برای از بین بردن سردردها مفید است. همچنین جراحی در صورت وجود تومور مغزی، پشتیبان‌گیری از مایع جمجمه یا تغییرات عروقی ضروری است.
جراحی عصب سه قلو رایج‌ترین جراحی است که برای درمان سر درد تجویز می‌شود. اخیراً از تکنیک‌های ویژه پرتودرمانی نیز برای بریدن ساختارهای حساس به درد استفاده می‌شود.
اگر سردرد خوشه‌ای دارید که به درمان پاسخ نمی‌دهند، می‌توانید از الکترودها برای تحریک عمیق مغز (ضربان ساز مغز) استفاده کنید. این درمان فقط باید در یک مرکز بسیار تخصصی انجام شود.
کلینیک نیاوران یکی از معتبرترین مراکز نوار عصب در تهران است. ما همچنین امکان معاینه دقیق توسط پزشک فوق تخصص مغز و اعصاب را برای شما در این کلینیک فراهم کرده‌ایم؛ تا بتوانید با خیالی آسوده، مراحل تشخیص و درمان بیماری‌های مغز و اعصاب را به‌طور کامل در این مرکز پیگیری نمایید.